Улаач хүн бүр санаж явууштай.
Улаач хүнд гурван мэлмий бий.
1. Харах мэлмий. Эжий ааваас махан биед заяасан харах мэлмий. Өмнө гишгих газар, алсын бараа, тэнгэр газар, дэргэдэх бүхнээ харж баясах мэлмий.
2. Билгийн мэлмий. Төрөлх сүнс, тэнгэр дээд өвгөд буурлуудаас хайрласан шид. Сүнс далдыг харах мэтхэнээр ухамгүй. Өвгөд буурлуудын хайрласан шид мэдрэмж, ЗӨН.
3. Ухааны мэлмий. Ахуй амьдрал бүхнийг ухаан оюундаа тунгаан, урагш гишгэх нь зүй.
Энэ гурван мэлмий энэ биеийг хөтөлдөг. Харах мэлмийгээрээ тольдон, зөн билгийн мэлмийгээрээ мэдрэн, ухаан оюунаараа залж амьдарна.
Харах мэлмий үгүй бол хальт гишгих нь амархан. Билгийн мэлмий, ухааны мэлмий 2тойгоо байхад алзахгүй амьдарч болох.
Билгий мэлмий харалган ч ухаандаа захирагдан амьдрах үрс олон. Гэвч өрөөсгөл.
Ухааны мэлмий үгүй бол ЗӨН, Шид чадал, харах мэлмий байгаад ч, жолоогүй морьтой давхихын адил болно.
Ухаан мэлмий, билгий мэлмий хоёр ав адил тэнцүү энэ цагийн эрх төрийн сүлд болсон эрдэнийн соёмбын загас мэт нэг нь нэгийгээ нөхөн, нэг нь нэгийгээ дэмнэн хөтлөх учиртай. Оюун ухаанаа зөн билгээрээ хөтөлж, зөн билиг, шид юухнаа оюун ухаанаараа жолоодон, шид зөн хүрэхгүй үйлдээ оюун бодлоо уралдуулан цэгнэж, оюун үл хүрэх үйлдээ зөн билгийн мэлмийгээрээ мэлмийдэн явбал алдах зүйл үгүйсэн билээ.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.