Дайчин өвгөдийн минь туулсан заяа

Хархирах хоолой хатуу дуугаар
Хатгах дайтнуудыг халгаан зүрхшээж
Халуун цусыг булгилуун урсгаж
Хашуун цөсийг хатган үсэргэж

Хүний махаар хүнс хийж
Хатан илдээр хавирга сүврэгийг цавчиж
Хөө хуягийг хөдөрч
Хөвчит ойгоор шогшин, хөндий талаар хатирч

Үрс нь нэгдэхийн учиг

Өвгөдийн өмнө айлдаж байсан сургаалийг бичиж тэмдэглэсэн байснаа саяхан оллоо. Та бүхний мэлмий оюунд өргөн барья.

Үзэл бодол
Үзүүрт зэв болж
Итгэл үнэмшил
Ирт мэс болон харшихын цагт

Тэнгэрийн ивээл дор
Тэнхээжиж томоожсон үрсүүд
Тэнд эндээс цуглан
Тэврэлдэн угталцан нягтарч

Гал дөлийг дээдлэх нь /Өвгөд буурлын сургаал/

Дүрэлзан бадрах галын
Дөл оч бүхнийг хүндэл
Улалзах улаан очийг нь ч
Урд нь сөгдөн хүндлэх учиртай

Хуруун чинээ жижигхэн байлаа ч
Хумсын чинээ өчүүхэн байлаа ч
Хумхийн тоос мэт оч байлаа ч
Харанхуйг гэгээрүүлдэг билээ

Улаач болоод удаагүй үе /Дурсамж/

Уг удмаа залж явах учиртай
Улаач болохоо мэдээд
Эзэн богд хааныхаа ивээлээр
Эцэг өвгөдийхөө хайрыг хүртэн
Эд хэрэглэл сэлтээ бэлдээд
Элдвийг эргэцүүлэх явдал минь үргэлжилсэн юм.

Улаач болоход хөтөлсөн жим /Дурсамж/

Олон олон үрсийн улаач болсон түүхийг эргэн нэг харахад өвчин зовлонд ороогдож, үхэл амьдралын заагт дэнжигнэж, хий биетийг харан хавийн олонд солиотой галзуугаар адлагдаж хэлж өгүүлэхэд ч бэрх зовлонг туулсан байх нь нийтлэг.

"Бөө олширч", удам бүрд улаач байх учиртай байхыг сонсоод өөрийн хамаатан ах дүүс дундаас улаач болох хүн байна уу? Хэмээн чихээ дэлдийлгэн нүдээ бүлтийлгэн ажаад, ажиг сэжгийг олж дийлэлгүй улаачдаа буух онгод шүтээнүүд хаана байна? хэмээн эрэлхийлээд бодол болон ажиж явсан өдөр хоногуудын нэгэн шөнийн нойронд урьд өмнө нь хаана ч харж байгаагүй энгийн хэрнээ өвөрмөц загвартай дээл өмссөн настай буурал ээж ирээд олон сургаал хэлээд энгэртээ тэврээд би ч эрхлээд, тэврүүлж байтал нүдэнд олон гайхамшигтай зүйлсийг кино үзэж буй мэт үзэж гайхаш баран баясаад сэрэвэй.

Эзэн дээдсээ таньсан минь /Дурсамж/

Зуны нэгэн үдэш компьютерийхээ ард суун энд тэндээс шүлэг найран уншин, энд тэндээс сонордон "Хаана байна Монгол эр хүн" http://www.youtube.com/watch?v=JYz6cIz373k, "Монголын эмгэнэл" http://www.youtube.com/watch?v=fm9pgiy4WR4&feature=related гэх мэт шүлгийг сонсоод мэлмэрэн гашуудаж суугаад  нэгэн онч мэргэн үгсийн сайт дээрээс

Өвгөд буурлын сургааль /Улаач нарт/

Улаач хүн бүр санаж явууштай.

Улаач хүнд гурван мэлмий бий.

1. Харах мэлмий. Эжий ааваас махан биед заяасан харах мэлмий. Өмнө гишгих газар, алсын бараа, тэнгэр газар, дэргэдэх бүхнээ харж баясах мэлмий.

2. Билгийн мэлмий. Төрөлх сүнс, тэнгэр дээд өвгөд буурлуудаас хайрласан шид. Сүнс далдыг харах мэтхэнээр ухамгүй. Өвгөд буурлуудын хайрласан шид мэдрэмж, ЗӨН.

3. Ухааны мэлмий. Ахуй амьдрал бүхнийг ухаан оюундаа тунгаан, урагш гишгэх нь зүй.

Энэ гурван мэлмий энэ биеийг хөтөлдөг. Харах мэлмийгээрээ тольдон, зөн билгийн мэлмийгээрээ мэдрэн, ухаан оюунаараа залж амьдарна.

Харах мэлмий үгүй бол хальт гишгих нь амархан. Билгийн мэлмий, ухааны мэлмий 2тойгоо байхад алзахгүй амьдарч болох.

Билгий мэлмий харалган ч ухаандаа захирагдан амьдрах үрс олон. Гэвч өрөөсгөл.

Ухааны мэлмий үгүй бол ЗӨН, Шид чадал, харах мэлмий байгаад ч, жолоогүй морьтой давхихын адил болно.

Ухаан мэлмий, билгий мэлмий хоёр ав адил тэнцүү энэ цагийн эрх төрийн сүлд болсон эрдэнийн соёмбын загас мэт нэг нь нэгийгээ нөхөн, нэг нь нэгийгээ дэмнэн хөтлөх учиртай. Оюун ухаанаа зөн билгээрээ хөтөлж, зөн билиг, шид юухнаа оюун ухаанаараа жолоодон, шид зөн хүрэхгүй үйлдээ оюун бодлоо уралдуулан цэгнэж, оюун үл хүрэх үйлдээ зөн билгийн мэлмийгээрээ мэлмийдэн явбал алдах зүйл үгүйсэн билээ.

Хар Зүрхний Хөх нуур 2012.7.25 /Аялалын тэмдэглэл/ 2-р хэсэг

2012.7.25-ны өглөө. Нар мандсан байв. Тэнгэр удганыхаа гарын сүүтэй цайг уугаад майхан хөсгөө цэгцэлж, хуяглан, буурлуудаа залах бэлтгэлээ хангав. Улаач нар хүрээлэн байраа эзлээд гурван удаа зээ татаад буурлуудаа заллаа. Өндөр дээдүүд залран эзэн богддоо ёслон өөр хоорондоо золгон тавлаг байлаа. Буурлуудаа мордсоны дараа эзэн хаандаа золгоход өвөг дээд жанждуудыхаа алдрын олж мэдсэн үү? хэмээн асуув. Алдрыг нь олж мэдсэнээ хэлэхэд за тэгвэл алдраар нь дуудаад үз. Мөн бол бууна хэмээв.

Хар Зүрхний Хөх нуур 2012.7.24 /Аялалын тэмдэглэл/ 1-р хэсэг

7-р сарын 24-ны өглөөний буулт товчхон болж өндөрлөв. Буурлууд маань үрстэйгээ золгон хэлэлцэж суусан ч "Улаач үр үйлтэй" хэмээсээр яаруухан мордов. Мордсоны дараа тэргүүнээ авч тавиад төд удалгүй байтал Тэнгэр удган маань утас цохин Хар зүрхний хөх нуур луу яг одоо 2 хоногийн хугацаатай явах эсэхийг асуув. Унаанд нэг хүний зай бий гэнэ. Би ч бөөн баяр уухайн тас зөвшөөрч хуяг хувцасаа эмхлэн цүнхэлж аянд бэлдэж дуустал Тэнгэр удган, нөхдийн хамт өргөөгөөр маань дайрч аваад, замаараа ганц нэг дэлгүүр орж, шатахуунаа сэлбээд замдаа гарлаа.

Дурсамж

Тэнгэр үзэл,  тэнгэр шүтлэг. Төрж өссөн орчин төрөл бүлүүд минь энэ бүхнээс хол хөндий, "Бөө гэж байдаг юм гэнэ лээ. Эрт цагтаа ид шидтэй байсан юм гэнэ лээ." гэсэн ам дамжсан ярианаас өөр мэдээлэлгүй байж. Ижий аав өвөө эмээ нарын минь бага залуу нас шашин шүтлэг, ид шидийн талаар ярихад ч бэрх хатуу нийгмийн хэлхээнд өнгөрчээ.

Амар амгалан байна уу?

Уг удмаа залж
Улаач болон өндийж
Өвөг дээдээ залж
Өндөр тэнгэрт танигдан
Тэнхээ чадал бүхнээ
Тэнгэрийн үйлд зориулах
Мөнхийн андгай юугаа
Мөнх тэнгэртээ зарласан
Балчир хонгор улаач
Бийр бэхээр мутарлан
Өөрийн үнэн түүхээ
Өчин байж тэмдэглэх нь энэ

Хэрэв зээ та бүхэн надтай и-мэйлээр харилцахыг хүсвэл доорхи хаягаар холбогдоно уу.